dół I
niższa lub najniższa część czegoś
Zwrócona na pole Szukała kogoś okiem, daleko, na dole (I) Grad kul sypały z dołu moskiewskie piechury, My z rzadka, ale celniej dogrzewali z góry (II). na dole, u głowy, Błysnął francuskiej książki papier welinowy (III) Dziewica, siedząc w dole, krośny ujedwabia I tło ręką wygładza (VI) Dziwny, odurzający hałas! Mnie się zdało, Że tam nad głową morze wiszące szalało. Na dole jak ruiny miast: tu wywrot dębu Wysterka z ziemi na kształt ogromnego zrębu (IV) A u dołu na jednym wielkim słupie wsparta, Niby gniazdo bocianie (IX).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń